بهانه ای برای زیارت دوست

 

عیاشی از حضرت صادق ( ع ) روایت کرده است که چون روز قیامت فرا رسد

به هر کس نامه او را بدهند و بگویند : بخوان ،

پس حق تعالی طوری جمیع کرده های او را از نگاه کردن و سخن گفتن  و قدم برداشتن و غیر اینها به خاطر او می آورد

که گویا همین حالا آن ها را انجام داده است ؛

در این حال می گوید وای بر من ،

این چه نامه ای است که کوچک  و بزرگی نیست مگر اینکه همه را احصا کرده است .

علامه مجلسی  ( ره ) در "  تحفه " فرموده : به دو سند معتبر نقل شده است 

که حضرت امام رضا ( ع ) فرمود : هر کس مرا با آن دوری قبرم زیارت کند ،

در سه موطن در روز قیامت نزد او می آیم 

تا او را از هول و هراس های آن روز خلاص کنم :

در هنگامی که نامه های اعمال پرواز کرده و به دست راست نیکوکاران و به دست چپ بدکاران برسد ،

و نزد صراط ، و نزد ترازوی اعمال .

« منازل الآخره ، شیخ عباس قمی »