خلوت عاشقانه

 

آدما برای نفس کشیدن به هوای پاک احتیاج ندارن، دل پاک میخوان و ذهن لطیف. زندگی ماشینی امروز دل های آبی رو از ما گرفته. چه خوبه هوای دلمونو با یه خلوت عاشقانه به صرف شعر و غزل تازه کنیم. لبی تر کنیم در پیچ و خم خروشان رودها. جانی دوباره بگیریم لحظه عاشق شدن پروانه. بباریم همراه با غلطیدن شبنم روی گونه گل، شاید در لحظه رویش زمین پرنده جان ما هم سر از جامه ی غفلت برآورد و در آسمان شگفتانه ها پرگشاید. جایی که زندگی در حوضچه اکنون جریان دارد . جایی که فاصله آسمان تا زمین به اندازه هوس چیدن ستاره است. زندگی جریان دارد  لحظه های شادی درگذرند و سهم تو از شادی به اندازه ی اشتیاقی است که برای بودن و زندگی کردن داری. تابلوی زندگی ات به اندازه نقش و نگار زیبای آفرینش است اگر خوب ببینی و خوب ببویی

( با تشکر از خانم سمیه آذربو )