متغیر نشدن را از آسیاب بیاموز
از خلق تنگ ، بر تو جهان تنگ گشته است
بیرون ز پای خویش کن این کفش تنگ را
« صائب تبریزی »
روزی ابوسعید ابوالخیر با جمعی از دوستان و اصحاب به آسیابی رسیدند.
شیخ اسب خود را باز داشت و ساعتی توقف کرد.
پس خطاب به یاران گفت:
همراهان ! مانند این آسیاب باشید که درشت ( گندم ) می ستاند
و نرم ( آرد ) باز می دهد و گرد خود طواف می کند
تا آنچه سزاوار نیست از خود براند.
« برگرفته از کتاب به دنیا آمده ایم تا آن را تغییر دهیم »