چگونه بودن
جمعه, ۱۴ فروردين ۱۳۹۴، ۰۶:۱۵ ب.ظ
پس ، سستی دل را با استقامت درمان کن
و خواب زدگی چشمانت را ، با بیداری از میان بردار
و اطاعت خدا را بپذیر
و با یاد خدا انس گیر
و یادآور که تو از خدا روی گردانی و در همان لحظه ،
او روی به تو دارد و تو را به عفو خویش می خواند
و با کَرَم خویش می پوشاند !
در حالی که تو از خدا بریده به غیر او توجه داری !
پس چه نیرومند و بزرگوار است خدا !
و چه ناتوان و بی مقداری تو که بر عصیان او جرأت داری
در حالی که تو را در پرتو نعمت خود قرار داده
و در سایه رحمت او آرمیده ای..
« نهج البلاغه ، فرازی از خطبه 223 »
