عیاشی از حضرت صادق ( ع ) روایت کرده است که چون روز قیامت فرا رسد
به هر کس نامه او را بدهند و بگویند : بخوان ،
پس حق تعالی طوری جمیع کرده های او را از نگاه کردن و سخن گفتن و قدم برداشتن و غیر اینها به خاطر او می آورد
که گویا همین حالا آن ها را انجام داده است ؛
در این حال می گوید وای بر من ،
این چه نامه ای است که کوچک و بزرگی نیست مگر اینکه همه را احصا کرده است .
علامه مجلسی ( ره ) در " تحفه " فرموده : به دو سند معتبر نقل شده است
که حضرت امام رضا ( ع ) فرمود : هر کس مرا با آن دوری قبرم زیارت کند ،
در سه موطن در روز قیامت نزد او می آیم
تا او را از هول و هراس های آن روز خلاص کنم :
در هنگامی که نامه های اعمال پرواز کرده و به دست راست نیکوکاران و به دست چپ بدکاران برسد ،
و نزد صراط ، و نزد ترازوی اعمال .
« منازل الآخره ، شیخ عباس قمی »
