هر چه می خواهی گناه کن!
امام حسین علیه السلام فرمود:
»همانا مردمی خدا را برای شوق بهشت پرستش می کنند که این پرستش تجار است.
و همانا مردم دیگری خدا را از روی ترس می پرستند که این پرستش بردگان است.
و همانا مردمی خدا را از روی شکر و سپاس عبادت می کنند که این عبادت آزادگان است و این نوع پرستش والاترین نوع عبادت است.«
تحف العقول، ص 175; بحارالانوار، ج 78، ص 117، حدیث 5 و اعیان الشیعه، ج 1، ص 620.
جوانی خدمت امام حسین علیه السلام رسید و گفت، من مردی گناهکارم و نمی توانم خود را در انجام گناهان باز دارم، مرا نصیحتی فرما.
امام حسین علیه السلام فرمود:
«پنج کار را انجام بده و آنگاه هر چه می خواهی گناه کن.
اول: روزی خدا را مخور و هر چه می خواهی گناه کن.
دوم: از حکومت خدا بیرون برو و هر چه می خواهی گناه کن.
سوم: جایی را انتخاب کن تا خداوند تو را نبیند و هر چه می خواهی گناه کن.
چهارم: وقتی عزرائیل برای گرفتن جان تو آمد او را از خود بران و هر چه می خواهی گناه کن.
پنجم: زمانی که مالک دوزخ تو را به سوی آتش می برد در آتش وارد مشو و هر چه می خواهی گناه کن.»
جوان اندکی فکر کرد و شرمنده شد و در برابر واقعیت های طرح شده چاره ای جز توبه نداشت.
بحارالانوار، ج 78، ص 126، حدیث 7; جامع الاخبار، ص 359، حدیث 1001
انس می‌گوید روزی نزد حسین(ع) نشسته بودم، زن خدمت‌کاری با دسته‌گلی وارد شد و آن را به امام(ع) هدیه داد امامع فرمود «تو را در راه خدا آزاد کردم» در این حال، من گفتم «آیا به خاطر دسته‌گلی که ارزش ندارد او را آزاد می‌کنی؟» امام(ع) فرمود «خداوند ما را چنین تربیت نموده است؛ زیرا می‌فرماید
وَ اِذا حُیِیّتُمْ بِتَحیَّةٍ فَحَیُّوا بِأَحْسَنَ مِنْها أَوُ رُدُوّها»
یعنی :وقتی به شما هدیه داده شد، بهتر از آن و یا همانند آن را به هدیه دهنده بدهید.
بحارالانوار ج 44 ص 195
