مادر عشق

مدینه دیگر شهر پیغمبر نیست.

علی مانده است و یک عمر دلتنگی،یک چاه درد دل ، یک کوفه بی وفایی. علی مانده است و یک دنیا مظلومیت.مدینه تنها مانده است یتیم و بی کس مدینه دیگر شهر پیغمبر نیست.مدینه بوی غربت می‌دهد بوی جفا و بی حرمتی.

هوای همیشه بهاری

آرامش در لحظه لحظه زندگی‌ام جریان  دارد...

گاهی وقتها بغضمان می گیرد،بغضی به سنگینی هوای شهر،به سنگینی غصه هایمان، به وسعت دلتنگیهایمان.

اشکهایمان بی بهانه می‌ریزد بهانه گریستنمان فاصله هاست،فاصله ای که از خودمان گرفته ایم آنوقت به دنبال شانه ای هستیم تا سر بر روی آن بگذاریم و همه‌ی دلتنگیهایمان را بباریم!

بارقه‌ی فتحنا

روزی در محضرتو عقده از دلهایمان می‌گشاییم!

ای عقده گشای دلهای مسلمین آیا می‌شود روزی در محضرتو عقده از دلهایمان بگشاییم.

ای که نسیم کویت شمیم و ینصرک الله نصرا عزیزا را به ارمغان می‌آورد و روان بی قراران را به آرزوی وصالت می‌نوازد.

یا بقیه الله اگرچه دستمان خالی از پیشکش به آستان مقدس شماست اما دلمان لبریز از شکوه‌ی زخمهایست که هر روز بر پیکر مجروح مسلمین روا می‌دارند...

انتظار بهار

زمستان هر چه سخت‌تر بهار سرسبزتر

شاید ما آدم ها هم با کارهایمان همچون برف آخر زمستان مهمان ناخوانده‌ی زندگی خویشتنیم ظاهری شیک و تمیز اما درونی خشک و سرد! گاهی با خود می اندیشم کلمات شسته رفته‌ای را که در معاشرت با دیگران بر زبان میرانم را باور کنم یا دروغهایی را که برای پیشبرد اهدافم می بافم؟!

سنگ صبور عاشقان ولایت

صاحب الزمان(عج)،عرصه گاه شوکت انسان

یا اباصالح ما دلتنگیهایمان را با ندبه  هر صبح جمعه به پیشگاهت عرضه می داریم تا از درد درونمان بکاهد...

ولی عصر (عج)،زیارت صحیح کریمه(س)

صاحب ملکوت و زیارت بانوی ملکوت

شبى خواب دیدم که سه نفر مردمان بیابانى و بیابان گشته که یکى از آن سه بزرگوار - در عالم خواب معلوم بود که امام عصر عجل الله فرجه و فرجنا بفرجه، بود، در پشت سر حضرت، رو به قبله در طرف سر مبارک، ایستاده‏اند...

امام زمان(عج) و حضرت معصومه(س)

آقای کریم و زیارت بانوی کرامت

صحن خلوت بود، کسى را جز آن حضرت و شخصى که همراهش بود در آنجا ندیدم، مشاهده کردم که آنها را عبور کرده تابه در صحن عتیق رسیدند، افسار اسب را به دست من دادند تا آن را نگهدارم، با خود گفتم نگهداشتن اسب خوب است یا همراه حضرت بودن؟